tag:blogger.com,1999:blog-76523062840509657072024-03-13T09:05:26.620-07:00Myra Dream OnMyrahttp://www.blogger.com/profile/17223229718916352988noreply@blogger.comBlogger2125truetag:blogger.com,1999:blog-7652306284050965707.post-64557585939133855552015-11-04T01:20:00.000-08:002015-11-04T07:10:15.216-08:00Της διπλανής πόρτας <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;">Βγήκε στο δρόμο σαν υπνωτισμένη. </span><br />
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Τόσες σκέψεις μέσα σε ομίχλη. </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Αρχισε να περπατάει άσκοπα. Τα μάτια στο δρόμο. Κλωτσούσε κάθε μικρό πετραδάκι που βρισκόταν μποροστά της και μαζί του κάθε αφόρητη σκέψη.</span><br />
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Δεν ήθελε να δεχτεί αυτό που τής έλεγε η φωνή που στρίγγλιζε μέσα στο κεφάλι της.</span></div>
</div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Ενοιωθε ότι θα τρελλαινόταν αν το πίστευε.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Εικόνες απ΄το παρελθόν άρχισαν να πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα μπροστά στα μάτια της.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Μετά από τόσα χρόνια δεν πίστευε ότι θα τον ξανάβλεπε. Μήπως πίστευε και όλη τη σκηνή που ξετυλίχτηκε μπροστά της!</span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Τότε ήταν ακόμα παιδί του σχολείου. Τότε πού το σπίτι ήταν γεμάτο από αυτούς που αγαπούσε. Ο μπαμπάς, η μαμά, η γιαγιά. Δεν ένοιωθε κανένα κίνδυνο. Τους τακωμούς τούς είχε συνηθίσει από τα μικράτα της και δεν σήμαιναν πιά τίποτα.</i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Στενούς οικογενειακούς φίλους δεν είχαν. Ετσι τής έκανε εντύπωση όταν Αυτός άρχισε να μπαινοβγαίνει με τόση άνεση στο σπίτι τους. Στα παιδικά της μάτια δεν ήταν νέος στα 26 του. Ούτε όμορφος. Μόνο γοητευτικός με τα σκληρά χαρακτηριστικά του και το ηγετικό επάγγελμα: αστυνομικός!</i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Συχνά έμοιαζε να παίρνει ίσο ρόλο μ΄αυτόν του πατέρα κι αυτό την ξένιζε και την ενοχλούσε. </i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Σύντομα άρχισε να την πλησιάζει πιό τρυφερά, πιό ιδιαίτερα και προσωπικά. Συχνά την .....άγγιζε. Κάτι της θύμιζε αυτό το άγγιγμα. Κάτι που είχε κρυφτεί στις σκοτεινές γωνιές κάποιας ανάμνησης αλλά δε μπορούσε να το φέρει στο φως. </i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Σιγά σιγά γινόταν όλο και πιό ξεχωριστός, σημαντικός. Τις στιγμές που βρισκόταν γύρω της, τις περίμενε με ανυπομονησία. Και μιά τέτοια στιγμή ήταν το σούρουπο που βρέθηκαν μόνοι. Οι γονείς έλειπαν κι Αυτός χτύπησε την πόρτα. Τρελλή χαρά μέσα της.</i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Σε λίγα λεπτά η ατμόσφαιρα φορτίστηκε. Εγιναν τόσα που δεν είχαν ξανασυμβεί. Ανάμικτα συναισθήματα και όλα άγνωστα ως τη στιγμή εκείνη.</i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Από εκείνη την στιγμή ήταν πιά "δικός της" όπως πίστευε με αφέλεια. </i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Οι γονείς διέκοψαν την παράλληλη πορεία τους! Από πάντα η ζωή τους κυλούσε επάνω σε τεντωμένο σκοινί. Δεν της έκανε εντύπωση. Δεν την ένοιξα τόσο αφού Αυτός συνέχιζε να υπάρχει γύρω της. </i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span></div>
<div>
<span style="color: #999999;"><i>Μιά δυό φορές η ατμόσφαιρα στο σπίτι γινόταν παράξενη. Κάτι που την έβαζε σε σκέψεις. Οπως εκείνο το βράδυ που Αυτός ήλθε αργά στο σπίτι και κλείστηκαν με τη μητέρα σ΄ένα δωματιο γιατί είχαν να μιλήσουν..... Τι θα μπορούσαν να πουν που να μη την αφορά!</i></span><br />
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #999999;"><i>Και μετά ξαφνικά χάθηκε.... Οσο ξαφνικά είχε παρουσιαστεί!</i></span><br />
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #999999;"><i>Το ζευγάρι του τρίτου χώρισε.... Και τότε έμαθε πως Αυτός ερχόταν στο σπίτι τους για να μπορεί να βλέπει τον παράνομο έρωτά του: την γυναίκα του τρίτου! </i></span><br />
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #999999;"><i><br /></i></span>
<span style="color: #999999;"><i>Πέρασαν χρόνια! Η ζωή άλλαξε μορφές. </i></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">Μέχρι εκείνο το βράδυ που ξαναφάνηκε στην πόρτα τους. Αν και καθόλου παιδί πιά, νόμισε πως ήλθε να τη βρεί. Είχε ανάμιχτα συναισθήματα.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Ξαφνικά είδε τη μητέρα αναστατωμένη να κλαίει και πάλι, όπως παλιά, κλείστηκαν σ’ένα δωμάτιο γιατί είχαν να πουν...... Ομως δεν ήταν παιδί πιά. Και άρχισαν όλα να μπαίνουν στη θέση τους. Τα μικρά κομματάκια του πάζλ στριμώχτηκαν το καθένα όπου ταίριαζε.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Και τότε ήταν που το δωμάτιο έγινε μια θηλειά που την ένοιωσε γύρω απ’το λαιμό της. Πετάχτηκε στο δρόμο κι άρχισε να βαδίζει χωρίς σκοπό.......</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Της έμεινε μιά πίκρα, που δε θα έσβησε ποτέ. Ακόμα κι όταν τον αναζήτησε μετά από χρόνια, όταν η μητέρα δεν υπήρχε πιά, γιά να μάθει ότι Αυτός είχε χαθεί νωρίτερα με άσχημο τέλος.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Αναρωτήθηκε, πόσο κακό να’χε κάνει στη ζωή του. Τουλάχιστον εκείνη μπορούσε ν’αναμετρήσει δύο χαλασμένα σπιτικά και μιά χαμένη αθωότητα. Και ποιός ξέρει και πόσα άλλα!</span></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Myrahttp://www.blogger.com/profile/17223229718916352988noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7652306284050965707.post-2169348783755986462015-10-28T08:55:00.000-07:002015-10-28T08:55:03.314-07:00Μύρα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Οπως μύρα! Οπως οι αισθησιακές μυρουδιές που έμειναν μετέωρες στον αέρα μόλις τελείωσε το μπάνιο της και αρωματίστηκε γιά να.....<br />
<br />
Τα χρώματα απαλά. Εκείνο το καφέ της σοκολάτας αλλά και το άλλο της κανέλας τόσο ηδονικά αγκαλισμένα με τα μύρα, τη Μύρα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Το διπλανό δωμάτιο στο μισοσκόταδο πλημμύριζε από τους απαλούς ήχους ενός μοναχικού τάνγκο. Πόσο θά’θελε απόψε να ζήσει ένα τάνγκο. Να το ζήσει ήθελε όχι να το χορέψει. Να την συνεπάρει, να την αναστατώσει, να την μαγέψει, να την......<br />
<br />
Γυμνή περπάτησε ως το παράθυρο. Το άνοιξε διάπλατα. Πήρε μιά βαθιά μεθυστική ανάσα από τον μυρωμένο αγιέρι της νύχτας. Τόσες πολλές αισθήσεις κέντριζε αυτή η ανάσα. Κι αυτή η μουσική απ’το διπλανό τάγκο-bar.<br />
<br />
Αφησε το παράθυρο ανοιχτό και με νωχελικό βήμα περπάτησε ως το κρεββάτι. Εκεί δίπλα τα τσιγάρα της. Αναψε ένα. Ξάπλωσε.<br />
<br />
Πήρε τον καπνό στο στόμα της και τον φύσηξε απαλά επάνω στο κορμί της. Αυτός στροβιλίστηκε στους ήχους της ηδονικής μουσικής. Την έκανε ν’ανατριχιάσει καθώς κυλούσε. Διαλύθηκε ακριβώς πάνω από......<br />
<br />
Λίγο πιό απαλός από το χάδι που ποθούσε. Δεν κάπνιζε από ανάγκη. Η μυρωδιά του καπνού τής ζωντάνευε την παρουσία τού αρσενικού που έλειπε απ’τη ζωή της. Παράτησε το τσιγάρο να σιγοσβήνει στο τασάκι κι έσυρε το δάχτυλά της πάνω στο γυμνό κορμί της. <br />
<br />
Τα δαχτυλά της άφησαν ένα αυλάκι πόθου πάνω στην απαλή, αρωματισμένη σάρκα και χαλάρωσαν στο τέλος της διαδρομής τους. Το απαλό άγγιγμα την ξεσήκωσε.<br />
<br />
Λάτρευε αυτή την επαφή του ξαναμένου κορμιού της με το δροσερό ύφασμα. Οι αισθήσεις της εκείνη τη στιγμή επαναστατούσαν γιά ένα άγγιγμα. Οχι κάτι γνώριμο ή συγκεκριμένο. Ενα άγγιγμα.......<br />
<br />
Εκλεισε τα μάτια γιά να το "ζήσει"...<br />
<br /></div>
Myrahttp://www.blogger.com/profile/17223229718916352988noreply@blogger.com0